Anneme Şiirler 1

Boynumdan öpme beni anne
boynumu yağlı iplere hazırladım
öpdüğün yere şer gelmesin
Uğurlamaya gelme beni anne
ayrılarken
kalmasın sende bir yanım
Bir yanım
yorgun yüzünde
nasırında ellerinin
ve bacağında siyatiğinin...
Ayrılık eski bir hikaye
yüreğimiz alışık...
Sen yanlızca çantamı hazırla:
içinde senden bir şeyler olsun
biraz tereyağı
biraz fasulye
patates ve kurut
ve bir daha dönmeyecekmiş gibi
beni unut
Beni unut nasıl derim anne?
Bilsem unnuttuğunu
bilsem ayrılığın sevgiyi yuttuğunu
şu anda
şu dakika
dağ başlarında da olsa
yuvarlanan bir cığ gibi
gittikçe büyür
yanlızlığı
Bir çeşme başında
güğümünü dolduran bir kıza
tutulmuş bir sevda değil bu
Yeni doğmuş bir bebekten
ölümünü bekleyen bir ihtiyara kadar
ezilen
sömürülen bütün halkımın
yürek carpıntısıdır yüzyıllarca
Hatırladın mı?
Emzirirken beni
bu sevdayı fısıldardın kulağıma
Küçük ayaklarımın çatlağında
lastikli donumda
ve güneşin fısıldısında vardı
Zigana dağında
Eğri bir fındık çubuğunu soyarken
kestiğim parmağı
Unutmadım
sisli yaylarda
bir ineğin kuyruğunu tutarak
yolumu bulduğumu
şimdi dağlarda ki ayak seslerimiz
bölüyorsa birilerinin uykusunu
kuyrukçu olmamak içindir...
Önerbay Lermi