Aysaclu

Acılarını türküleyip kendini yağ
Yağmuruna hasret, çöl oluyorum

Artı

Gölgelerimizle giremediğimiz şehirlerde
Üşür izdüşümü zamanın
Ne kadar ırasan da dudağındaki ıslığa
Ellerinde kırılan buzun sıcağına
Şahdamarından girip sana geliyorum

Artı

Mermerlere işler saçlarının sarı ıslaklığı
Ellerimizde sanrısı özgürlüğün;
Hiç açılmaz kapıyım, kendime kapanıyorum
Teninde çizdiğim vücudunun atlası
Adı serüven bir sevdaya koşarken
Parmaklarımla gülüşüne dokunuyorum

Yunsun ayaklarınla ezdiğin üzümün suyu
Acıyan öksüz yanlarımı
Serüvenimize uzanırken aşk ve Temmuz
İnsin lüverden çağrın, terli çığlık yığınına
Nasıl ki her gece kapında, intihara koşuyorum

Gürkal Gençay

-----------

03.Eylül.2006.Pazar / S- 02:31
Deniz Köşkleri – İstanbul
Akrostiş: Ay + Güneş + Mehtap Yasin (aysaclu)