Bütün Kadınlar Adında Bir Kadına Şiir

Bütün Kadınlar Adında Bir Kadına Şiir

I
Şairler yorulmaz
yaprakları tükenmez gülün...
Geniş bir bahçedir kalp;
Çünkü bir gülün bittiği yerde başka gül bitmez yeniden
ve gözünüz gözüme değende sil baştan yazıldı şiiriniz:
Kalbimizin kayıp haritalarında
geçilmemiş çöllerimiz var...

II
Kadınları anlamak mümkün:
Her kadının rüyası çıkmaz sokak olmaktır...
Ama anladığın birini bulamazsın:
Çıkmaz sokaklarla örülü bir şehirdir yalnız kadın...

III
Adınızı anmayacağım:
Çünkü susarak konuşulan bir dildir
ve içimizin yokluğudur aşk...

IV
Bir kadının gördüğü rüyayı asla bir erkek görememiştir;
Bu yüzden ikimizin içinde olduğu bir rüyayı anlatmak isterim:
Dip acısı bir rü'ya içinde rüyaymış yaşam
siz / ten sancısı bir zamandınız:
İpek dantellerinizden canlandı çiçekler
gizil bir bahçe sundu teniniz
kanımda gezdi beyaz bir şimşek
ve gülgün değildi artık teniniz:
Ateşten bir güldü yanan
kızıla kestiğinde aşk...
Ardından birdenbire bulut ve yağmur
sustu şarkılar...
Göğsümüzde bir ışık;
O ince pırıltısı uyandığımızda gözyaşlarımızın...

V
Adınızı anmayacağım:
Ama bütün kadınlar adına / siz / ay yalnızı kadın /
sadece yalnız kaldığımda fısıldıyorum adınızı:
Aşk adınız gibi
ve kadın olmak yalnızlıktır...

Turgay Uçeren