Can Baba'ya

en zor yanı yaşamın
işte öyle başını yaslamak istediğinde
öyle melankolikleştiğinde bakışların
hatta arabeskleştiğinde
inkar etse de kültürel yapın

paylaşacak birinin olmaması

sonra
bir dost çıkıverir karşına
ansızın
en hazırlıksız olduğun anda

ağıtlar yakmaya kaçarken yakalanmış gibi
boşalır gözünden yaşlar
boynun bükülür
sığınırsın

tüm zırhlarından soyunmuş
tüm bildiklerinde arınmış
insansındır

can baba...
yüreğimin bir noktasında
şiirlerin atar durur inatla

ama bu bakışların
silinmeyecek aklımdan
ve ilk kez okuduğum o mısraların
eşlik edecek hep o bakışlara

Sonay Genç
21 Eylül 2005