Çok Sevdiğimiz Bir Şiir Ayrılığımız
çok sevdiğimiz bir şiir ayrılığımız
senin ezberinde, gizli gizli okuyorsun
benim, Kuzguncuk'ta, dilimden düşmüyor
uzaklığı anlatıyor ilk mısra, yana-yakıla
ikinci de, isyanla dişliyor birbirini kelimeler
bölüştüğümüz sonbahar / ortak aydınlığımız
hayallerimizi süslüyor siyah orkideler.
çok sevdiğimiz bir şiir ayrılığımız...
mevsimler yılları taşıyor omuzlarında
el ele gelemedik bir türlü aynı kervanda ikimiz
biz varız buruk, kekremsi öz_suyunda
olumsuz acılara kök salmış hasretimiz
dokunamadım sana, sevemedim, okşayamadım
ne bakıştığımız var bu sevda oyununda
ne (bir an da olsa) kavuşup ayrıldığımız
ne ben bıkıyorum okumaktan, ne sen kız
çok sevdiğimiz bir şiir ayrılığımız...
Nahit Övünç
9 Kasım 1985
