Döne Hala

Döne Hala

Anası pamuk tarlasında doğurdu onu
Döne koydu adını
Dönsün diye kaderi
Yedisine kadar
Bir çok hastalıkla savaştı
Yenilmedi
Onunda babasız
On üçünde anasız kaldı
On dördünde evlendi
On altısında doğurdu
Yirmisinde kocasını Kore’de
Yirmi üçünde yavrusunu sıtmada yitirdi
Otuzunda saçları bembeyaz
Yanakları kırış kırış oldu
Otuz üçünde beli iyiden büküldü
Yazın kaynatılmış karpuz çekirdeği
Kışın da mısır satardı
Sokağın köşesinde
İki de yetim büyütüyordu
Herkes "Döne Hala" derdi
Kırk demeden öldü
Tenekelerle kurulmuş sarayında
Sanki doksanlık bir nineydi

Murat Karaaslan