Gidenlere İnat

-ararsan hep aynı yerdeyim–

gülüşlerin o ince efkarından
cam kırığı topluyorum nicedir
bir kenti anımsatabilir belki
belki bir yüzün ayrıntılarını
yitik ırmaklarda kimsesiz akan.

hiç olmadığım kadar barışığım kendime
aynaları sevmeyi öğrendim mesela
yaşlandıkça çocuk kalmayı
gidenlere
gideceklere inat
daha hızlı koşmayı

her gün aşık oluyorum
yaşıyorum her an ölecek gibi
ve hala
eski haritalardan bakıyorum
duvarlarını yıkmadığım dünyaya
hep aynı yerdeyim
dünyanın bütün meydanlarında

ararsan
bulamazsın
bir sokağın kalmadı senin

Ferda İlter