Kork Kendinden

kork kendinden
sesim şimdi sabah ezanlarında
üzerine çöken matem
benim gölgem
telaşlanma
duyamaz seni kimseler

kalan tek ses
ilgisiz ve bir o kadar da tutarsız
dışarıdaki rüzgarın sesidir

geride kalan yalnızca
yorgun nefesim
güçsüz bedenim, titrek ellerim
kısa ve mütevazi özetim

melodi uzakta şu sıralar
yoldaşın soğuk duvarlar
oysa benliğin
inançla
terli elleriyle yoğurmakta umudu

bir o kadar da inatçısın
ama kork kendinden sevgilim
farkına varmadığın için
farkında olmadığın için
kork kendinden...

Uygar Ozan Usanmaz