Kuşluk Vakti Aşk
Seste yürüdüm nefessiz
Gölgemin kıyısında dinlendim
Var yüreğim taş kesildi
Geçmişin tozunu aldım kimsesiz raflardan
Sevincim yaşar hayatın boşluğunda
yırtıcı derinlikler büyür
acının bir yanında
Kanına girer
alışkanlıkların bahçesinde hayalet
Kendine inat
bir sonrasızlık yaratır
günah yükler sabahlar
Seste yürüdüm nefessiz
Eksik çocukluğumu yaşayıp
yarım kalan bir yanıma aldandım
Geç kaldım anılarımda kendime
kesti okyanuslar yolumu
Gök kubbeden sıyrılıp
kuşanır bir yırtıcı göz gizemi
Kıskanç bir gece olur
sevdayı saklar uzaklar
sırılsıklam sabahlarda
Seste yürüdüm nefessiz
Kazınmış direncimi attım
Aşk yüklü bir dişil
masalı anlattım
Ulaşılmaz sanırlarmış sıcaklığa
Süzülür güvercin kanadı güzelliği
aşk çürüğü kösnül
çırpınır üryan gece
çırpınır can
Ve içindeki susturamadığın heyecan
bir kuşlukta
susar
Ahmet Canbaba
