Mut Damıtan Kadın
Bakışın sana yansır, hayatın olur / Özlem’e…
ah o yüreğinin tırnağıyla
hayata tutunan sarmaşık,
sarıldıkça mut süzersin
temmuzda kar suyu
ocakta en sıcağını alırsın güneşin
dudaklarında biriktirirsin
tatların en koyusunu
sen,
suya olan özleminden değil
suyun sana aşkındandır yaratman;
katrelerden dağ gibi ak çığları
her harf bir roman
her roman bir dünya olmuş gözlerinde
uzat ellerini
tut yanardağları
gökkuşağı olur
pembelere bürünür korlar;
rengarenk çiçek olur siyah
toprak ve su dağıtan avuçlarında
Mehmet Bardakçı
(Afrodisyas-Sanat, Sayı 5, Eylül-Ekim 2007)
