Öksüz Duygular

       ellerinde usturalar
       dilimizi doğramak istedi cellatlar
       yüreğimizden önce

       yangınların tam ortasında
       mantığımız vurulurken cinnetin zincirine
       kızıl bir gül koruduk içimizde

bir çoğu aldatılmışlıklarından habersiz
yalanların eşliğinde köle adımlar
katilliğe ortak olup
1993’te Madımak Oteli’ne yöneldiler
örümcek ağında düşünceler
sakallar ak yürekler kara
can almaya yürüdü ayaklar
kendi çocuklarının geleceklerinde filizlenecek çiçekleri
tohumlarıyla birlikte yaktılar!

sofranızdaki çorba hangi tatta şimdi, sayın mollalar?

onlar ki;
iki sonrası otuz beş
süzmüşler yaşamı canlarından
damıtılmış sevgi saflığındaydılar…

onlar ki;
şimdi sonsuza dek konuk
onurlu, devrimci, sevecen
yüreklerin kıvrımlarında uyuyorlar
ay ışığı yansıyor yüzlerinden
buruk tesellisinde yoldaşların
her 2 Temmuzda türküler daha hüzünlü
bilinçler daha fazla isyankar!

ve bıçak gibi bilense de kinim günden güne
aaah aah ah!
özleminde dost kokusunun
unutmamanın direncinde
duygularım
duygularım öksüz kaldılar...

Turgay Usanmaz

--------

ESKİ YORUMLARDAN:

Gönderen: Filiz 2005-07-03 04:34:51

Siir cok güzel, yüreginize saglik..
Birde bisey eklemeden edemeyecegim..
Hafızam beni yanıltmıyorsa "Sivas Katliamı"ndan kısa bir süre önce Almanya Solingen''de naziler bir Türk aileyi yakarak yoketmişlerdi.Ve ertesi gün Sabah ve Hürriyet gazetelerinin manşeti şöyleydi: "Hitler''in Piçleri"... Bir süre sonra Sıvas Katliamı oldu, basın sus-pus... Ama ne o zaman ne de sonra doğru dürüst bir tepki olmadı, hatta kışkırtıcı (!) olarak Aziz Nesin''i suçladılar!!! Güneş balçıkla sıvanmıyor ama olan oldu işte... Daha öncesi gibi, daha sonra olacaklar gibi. Sehitlerimiz gün olur siirlerimizde, gün olur türkülerimizde yasar.
Unutmayacagiz, Unutturmayacagiz...

Filiz Alkoyak