Özgürlük
(Çiçekler de küser mi bir kente
hani içine düştüğümüz,
coştuğumuz akasyalar
günümüzü geçip kuytuları aydınlatan
gece sefaları)
uyanın yaşamın lanetlileri
ateşleri gözlerinden çalınmış asiler
bir gözatın içinizdeki tanrıya
kanın boyu güller aşınca
aforoz edin kendinizi
uyanın
şaşırmayın boynu vurulmuşsa bir çağın
ve sevgileri kuşatılmışsa çocukların
şaşırmayın, telaşlı kuşlar gibi telgraf
tellerine takılmayın
dilinizdeki bir çift söze sığınmayın
açacağı yok çiçeklerin kendiliğinden
kondulardan yükselen çığlığın dineceği yok
leylaklarda küser mi demeyin
yaşamak ciddi iştir
vuruluyorsa yağmuru, bulutu o dev
insanların
yeşil olup sürüyorsa, topraktan öfkesi
anaların
bir tabur, iki kuş ordulaşmışsa hüznü
işsizlerin
ve yine haykırıyorsa açlık çığlık çığlık
boşuna beklemeyin, şaşırmayın
firavunun sarayında yok bir adalet
bir başına çıkış yok!
Suyu ve toprağı, bir de aşkı, çiçekleri
Gözlerinizi
Ve ateşi
Çalıp gelin
Umut Aydın
