Şair ve Ağıt

yerleşik yanıma bıraktığın gölgende
tenini arar ellerim
şüphesiz ardında bıraktığın kimliğime işlenmiş
bu bir çılgınlıktı biliyorsun

sayılar en feci şekilde
çığlık çığlığa doğranırken acemi kesiklerde sevgiliydik
sevgiliydik bunu ben söylüyordum
o an yer değiştirmiş boşluğumda sen susuyorsun
tam da sevişmenin orta yerinde
elimde korkusuzca kendini boğazlayan harf/ im
harf/ inin

ağzına kanla boşalıyor
bu düpedüz bir dramdı

oysa biliyorsun sessiz ihtilaller gibi biliyorum
kaosa meyilli bu işveli bela
gövdesinde incittiği şiir
dövündüğü denizlere doğru
kesilmiş sabahın içine sürtünen gölge

oysa biliyorsun sesli ihtilaller gibi biliyorum
teninde büyüttüğüm bir ben var seninle üleşecek
oysa sen bir bıçak gibi
öptüğüm salkım taneli memelerinden
kanatırsın lâl rengi imgelerini
ve bir çatlaktan bağırıyorum dağlara
bağırır da dağlara çıkar bağırır da çıkar
bağırır şair

Yusuf Bülbül

(Şirince'den Not: Bu şiir “Şirince Damar” Şiir, Öykü ve Deneme Yarışması'nda 3. olmuştur.)