Şair ve Ağıt

yerleşik yanıma bıraktığın gölgende
tenini arar ellerim
şüphesiz ardında bıraktığın kimliğime işlenmiş
bu bir çılgınlıktı biliyorsun
sayılar en feci şekilde
çığlık çığlığa doğranırken acemi kesiklerde sevgiliydik
sevgiliydik bunu ben söylüyordum
o an yer değiştirmiş boşluğumda sen susuyorsun
tam da sevişmenin orta yerinde
elimde korkusuzca kendini boğazlayan harf/ im
harf/ inin
ağzına kanla boşalıyor
bu düpedüz bir dramdı
oysa biliyorsun sessiz ihtilaller gibi biliyorum
kaosa meyilli bu işveli bela
gövdesinde incittiği şiir
dövündüğü denizlere doğru
kesilmiş sabahın içine sürtünen gölge
oysa biliyorsun sesli ihtilaller gibi biliyorum
teninde büyüttüğüm bir ben var seninle üleşecek
oysa sen bir bıçak gibi
öptüğüm salkım taneli memelerinden
kanatırsın lâl rengi imgelerini
ve bir çatlaktan bağırıyorum dağlara
bağırır da dağlara çıkar bağırır da çıkar
bağırır şair
Yusuf Bülbül
(Şirince'den Not: Bu şiir “Şirince Damar” Şiir, Öykü ve Deneme Yarışması'nda 3. olmuştur.)