Talih Her Zaman Gülmez

Farklıdır sevmesi insanların

Seversiniz bazen
Bir kuşu beslemek misali
karşınızdaki insanı sevginizle beslersiniz

Farklıdır sevmesi insanların
Kimi kafese tıkar kuşunu öyle besler 
Alır özgürlüğünü elinden, seviyorum sanır
Öyle sandıkça sıkar karşısındakini, bunaltır.
Ufacık bir fırsat bulsa kaçmak
Kurtulmak ister artık kuş

Aslında korkularından yapar insan bunu
Karşısındaki insana anlatamaz, anlatmasını bilmez
Bir başka insana gitmesini istemez

Her koca devin koca korkuları vardır, kimse bilmez
Kimi de serbest bırakır kuşunu.
Salıverir gökyüzüne
Döner gelir elbet der, döner gelir seviyorsa

Alır riski çekinse de birşeylerden
Bilir ki; koysa kafese bir gün kesin kaçıp gidecek
Bir gün kesin terkedecek.
Serbest bırakır
Döner gelir o da karnı acıktıkça
Yüreği sevgiye acıktıkça

Ne kadar çekinse de bilir geri döneceğini adam
Bilir başka yerlere, başka kişilere gitse de
Bir gün, bir şekilde geri döneceğini

Kuş da bilir daha iyisinin olmadığını
Ama bazen nankörlüğü tutar
Unutur onun için yapılanları
Uğramaz olur bir zaman

Başka kapılarda, başka pencerelerde aynını arar
Ama bilmez başkalarda hiç aynılık bulunmaz
Pişman olur, geri döner bir zaman sonra

Öyle yenik, öyle mağlup döner ki hem de
Artık kafese girmeye bile razı olmuştur

Şanslıdır
Eğer geri döndüğünde açık bir pencere
Ya da aynı evde, aynı kişileri bulabilirse
Eğer terkettikleri taşınmamış
Aynı yerde kalabilmişlerse

W. Generous Blackstone