Zigon Sehpa

Bugün oradaydım
Aynı evde, aynı yerde
Aynı kapıdan girdim içeri
Tesadüf bu ya aynı anahtar kalmış bende
Sandalyede yeleğini unutmuşsun
Masada kahkahanı
Mutfakta bardağını
Salonda duruşunu unutmuşsun
Sonra yan odada hıçkırığını
Koridorda gözyaşlarını
Kapıda çarpıp gidişini unutmuşsun
Bir çiçeğin zehri düşmüş zigon sehpaya
Bir rujunun rengi düşmüş oval aynaya
O kavgadan arta kalan, kırık bir vazoyla
İkimizin kalbi düşmüş tozlu balkona
Duvardaki resminde gülüşün kalmış
Son içtiğin fincanda dudak izlerin
Portmantonun yanında gidişin kalmış
Kapıda bıraktığın ayak izleri
Yastğının üstünde saçını buldum
Posta kutusunda mektuplarını
En son dinlediğin şarkıyı buldum
O Hicaz'da kalmış göz yaşlarını
Yazan demek böyle yazmış şarkıyı
Nasıl anlam buldu sen olmayınca
Neyleyim köşkü, neyleyim sarayı
İçinde salınan yar olmayınca...

Bedirhan Gökçe